Kijk eens in je eigen spiegel

Kijk eens in je eigen spiegel. Ja kijk eens in je ‘’eigen spiegel’’. Opeens realiseer ik mij dat ik in mijn kinderjaren regelmatig deze uitspraak hanteerde.
En eigenlijk was dat heel gewoon.
Meestal riepen wij kinderen dat naar elkaar als we weer iets met elkaar hadden uit te vechten.
Maar wat een waarheid was dat toen al.
In je eigen spiegel kijken om te zien dat je zelf ook niet zo aardig bezig was of dat je zelf ook dingen deed die niet echt prettig waren.
En niemand die er een probleem van maakte dat we dit naar elkaar uitriepen, dat was heel gewoon.

Het is überhaupt zo dat kinderen niet zo een probleem maken met elkaar, er werd in mijn kinderjaren ook gepest en getreiterd.
En dan kwamen de ouders even naar elkaar toe om dat recht te zetten. Want kinderen horen te spelen en geen volwassen spelletjes met elkaar te spelen.
De tijden zijn wat dat betreft wel erg veranderd maar het pesten is gebleven alleen wel op een minder kinderlijke manier.
Het is geraffineerder geworden en met het systeem waar we allemaal in zitten en de regeltjes van deze tijd is het er niet eenvoudiger op geworden.

Velen verschuilen zich achter een systeem en durven dus inderdaad niet in de eigen spiegel te kijken.
Pesten en treiteren heeft een oorzaak en het begint al op jonge leeftijd.
Als je ziet dat je kind een bepaalde houding ontwikkeld is het van belang om daar alert op te zijn.
Een kind wordt niet als pestkop geboren, hoewel er al wel bepaalde karaktertrekken aanwezig kunnen zijn.

Iedereen heeft zijn eigen spiegels en ieder mens mag daar op zijn tijd in kijken ook als je denkt dat het niet voor jou geldt, omdat je jezelf niet bewust bent van jezelf misschien?
Integendeel zou ik zeggen, het is niet zo dat we perfect naar de aarde komen anders hadden we wel kunnen blijven waar we waren.
We hebben dus de opdracht om onszelf continu te blijven spiegelen.
En dat kan zijn dat je in de spiegels van anderen jezelf tegen komt , maar ook dat je jezelf mag blijven spiegelen in je eigen spiegel.

Leren kijken naar wat je ziet is ook iets wat je mag gaan ontwikkelen, want de diepere lagen van je eigen persoonlijkheid zijn niet altijd zichtbaar als je niet eerlijk bent met jezelf. Iedereen kan dit leren, maar je moet dit ook willen.
De meeste mensen hebben helaas een houding die eerder afstand creëert naar zichzelf om de eenvoudige reden dat men denkt perfect te zijn. Aan mij mankeert niets het ligt aan jou, herkenbaar misschien?

Het is handiger om echt eens te kijken naar jezelf, en eens de tijd te nemen voor wat contemplatie zodat je jezelf echt leert kennen met je mooie maar ook je minder mooie kanten.
Zo kun je ook in je relatie ‘’als je die hebt’ eerlijk en oprecht zijn naar elkaar, en ook de relatie met jezelf zal dan beteren.
Er zijn twee kanten aan een spiegel, in de ene kant zie je jezelf en in de andere kant niet.
En hetgeen je niet ziet dat is meestal wel zichtbaar voor de ander. Misschien ook eens iets aannemen van de ander zodat er een goed gesprek mogelijk wordt?

Spiegels zijn er niet voor niets, kijk eens wat vaker in je eigen spiegel, dan heb je het ook prettiger met jezelf.

Hartegroet,
Lis,