De mens is misleid en plukt daar nog steeds de zure vruchten van

We zijn ons er steeds meer van bewust dat de mens gelijk is, er geen verschil mag zijn in man en een vrouw, in huidskleur, in afkomst, in godsdienst die je aanhangt, om een paar dingen op te noemen. Dat we er nog lang niet zijn en er nog veel stappen te zetten zijn, ziet iedereen.

Dat er ook al heel veel is verbeterd, is ook een gegeven. Hoe komt het dat de mens van zover komt en zolang geleefd heeft en niet gelijkwaardig was aan elkaar! Er zijn mensen die vinden dat ze het voor het zeggen mogen hebben. Die mensen hebben lange tijd de wet uitgemaakt en regels opgelegd aan anderen. Kijkend naar bijvoorbeeld de godsdiensten, die vertelden ons precies hoe of we moesten leven, een hogere macht moesten aanbidden en dan zouden we in de hemel terechtkomen. Dat er meer is tussen hemel en aarde, daar ben ik van overtuigd. Of datgene wat meer is, zelf had gekozen voor het opleggen van wetten en regels, daar geloof ik niet in.

Datgene wat meer is tussen hemel en aarde is liefde. Diegene die op de aarde dat kwam laten zien, wist precies hoe het werkte, het zijn diegenen die het later zijn gaan opschrijven, en opleggen zoals zij vonden dat het zou moeten zijn. Helaas heeft dit vaak meer ellende gebracht dan liefde. En ook onderdrukking en mensen die bang waren, en dus braaf deden zoals hun werd opgelegd.

Nu zien we steeds meer dat datgene waarnaar we hebben geleefd en van dachten dat het de bedoeling was, ver af stond van de liefde. Liefde kent immers geen onderdrukking, kent geen macht, kent geen opgelegde regels. Liefde zegt ook, iedereen is gelijk, alles wat leeft, heeft bestaansrecht en we moeten goed voor elkaar zorgen.

We zijn dus misleid, weggehaald door een paar machthebbers van gelijkwaardigheid, zij lieten ons geloven dat zij precies wisten hoe het zou moeten gaan en de massa accepteerde het voor heel veel decennia.

We zijn het geloof aan het loslaten, omdat we zien dat het ons niet brengt wat de bedoeling er van is. Geloven in iets, is nog steeds de bedoeling, maar wel vanuit een gelijkwaardigheid. Geloven in iets waar regels aan zijn verbonden die onderdrukking in de hand werkt, daar geloven we niet meer in.

Als we er niet meer in geloven wat ons is en werd verteld, omdat we zien wat het te weeg brengt, oorlog, terrorisme, onderdrukking. We vertrouwen het gewoonweg niet meer, dat vertrouwen is beschaamd, we zien dagelijks wat het gevolg is van geloven in iets, waar verkeerde intenties aan zitten, waar moeten we dan in geloven? In onszelf.

Zodra we gaan geloven in onszelf, en gaan vertrouwen op onszelf, gebeurt er iets. Dan zien we dat we niets of niemand nodig hebben die ons verteld wat goed is. Dan zien we dat we zelf heel goed in staat zijn vrede te kunnen bewaren in onszelf en onderling. In jezelf geloven en op jezelf vertrouwen, ga je de strijd voorbij met al zijn negatieve effecten. Voel je niet dat je de ander de baas wilt zijn, die behoefte heb je niet. Heb je door, vanuit de liefde voor jezelf dat je heel goed in staat bent, vanuit zelfvertrouwen een fijn leven op te kunnen bouwen.

Je ziet, we zijn misleid in vroeger tijden. En dat is zo ongelooflijk sterk geweest, dat we een diep geloof hadden in diegenen die predikten dat ze gelijk hadden. Dat niemand er in eerste instantie aan twijfelde.

Nu zijn er terechte twijfels, diegenen die ons al die jaren hebben misleid, vallen om. Het imperium staat op instorten en dat betekent iets voor jou. Je bent overgeleverd aan jezelf. Daarom zijn velen nog zo angstig, ze zijn nog niet zover zich te kunnen onttrekken aan de macht van anderen, de onderdrukking. Maar steeds meer mensen beginnen op te staan. Willen zichzelf ontwikkelen in het spirituele, waardoor ze kun leven vanuit hun eigen kracht, eigenliefde en geloven en vertrouwen in zichzelf. Spiritualiteit creëert eigenwaarde, innerlijke kracht en geen strijd.