Luister eens naar de dieren

Toen ik nog een klein meisje was ik altijd te vinden bij de dieren in de weide.
Zelfs met het paard van de melkboer had ik hele gesprekken ‘’ja lang geleden dus’’ en zolang ik mij kon herinneren waren er dieren bij ons thuis.
Alles is er al geweest bij ons thuis. Honden, katten, cavia’s hamsters, parkieten, zangvogeltjes waar ik even de naam niet meer van weet, maar roepen deden ze wel.
Al in de ochtend als je dan op kwam dan riepen ze als in een koor dat ze honger hadden. Hoe kun je dit nu weten? Heel simpel door te luisteren leer je je huisdier kennen.

Door te kijken naar hun gedrag en te luisteren naar hun klank kun je veel over ze te weten komen.
Ik ben er wel vaak op aangekeken met een ongelovige blik maar uiteindelijk begon men toch ook erop te letten en werd het contact met het huisdier toch wat verdiept.
Het is echt niet zo ’zoals de boeren zeggen, ‘’ach het is maar een dier’’ want daar gaan alle haren op mijn lichaam een flink eind van omhoog staan.
Kijk maar eens heel goed in de ogen van je kat of hond dan zal je er uiteindelijk wel een stukje herkenning in gaan krijgen.
Door veel contact te maken met je dier ga je leren en herkennen wat er speelt. Bij honden zie je uiteraard veel blijdschap.

Ze zijn vol vreugde om je te zien en om bij je te zijn. Maar het kan ook opeens gebeuren dat ze zich niet lekker voelen en dan verandert hun gedrag. Ik herkende het aan de klank van de stem van mijn hond. Ze kon dan opeens zo kreunen en omdat ik haar kon lezen begon ik een gesprek met haar. Ze kon zich stierlijk vervelen en dan vroeg ze mijn aandacht door bepaalde tonen te laten horen waardoor ik voelde dat ze zich verveelde.
Ze wilde dan naar buiten rennen op het veld en uren later pas weer thuiskomen.
Ik heb heel wat staan toeteren van frustratie omdat ze niet wilde terug komen.
Als ze dan kwam hadden we wel even een flinke woordenwisseling met elkaar want een uurtje oké maar geen 3 uur weg zijn.
Ze keek mij dan aan zoals alleen maar een hond dat kan en ze wist precies dat ze mij dan weer in mijn hart raakte.

Communiceren is echt mogelijk en je leert je dier kennen als geen ander. Soms kon ze heel geïrriteerd zijn omdat ze iets niet vertrouwde en dan voelde ik dat er iets gaande was.
Dan kreeg ze een dikke streep op haar rug en wist ik dat er onraad was.
Zo was en een inbraak op de galerij waar ik woonde en ze had mij al gewaarschuwd door zo alert te zijn.
Ze blafte niet maar trok mijn aandacht op een andere manier.
En inderdaad ik zag nog net een paar lui wegrennen met de spullen van de buurvrouw.

Katten zijn heel anders dan honden en hebben echt geen baasje.
De kat heeft personeel zoals je misschien al weet en verlangen gewoon dat je dingen op hun tijd uitvoert.
Vanmorgen lag er weer een heerlijk cadeau in de keuken ‘’restanten van een vogeltje’’ waardoor ik wel weer even de neiging kreeg om zijn snoet erdoor te halen maar ach zit nu eenmaal in de aard van een kat en ik noem hem wel liefkozend killer.
Hij kijkt alleen maar al knipogend ik heb toch niets anders te doen dus waar maak je je druk om.
En hij gaat gewoon weer verder met zijn poetsbeurt.

Niet aanraken als hij humeurig is, niets zeggen als hij waakzaam is, niet voorbij lopen als ie in gedachten is, niet praten als ie wil slapen dan beweegt alleen het puntje van zijn staart.
En als ie honger heeft en al jammerend binnen komt ‘’is het eten al klaar ‘’’dan rennen we de trap op om meneer zijn eten te geven.
Als het niet bevalt kijkt hij me aan met een blik ‘’is er niets anders’’ en dan eet hij het niet op.
Op de vraag wil je vers vlees zegt zijn gemauw genoeg.
Dus zeg nu niet dat communicatie niet mogelijk is want dat is er zeker wel.

Dieren zijn slimmer dan je zou denken.
En ze zien en voelen uiteraard meer dan wij mensen.
Al gehoord dat de vogels meer dan normaal aanwezig zijn en dat ze van vroeg in de morgen tot in de late avond aan het roepen zijn?
Dit is ook in deze vernieuwde tijd al lang geleden aangekondigd. ‘’Luister en let op de vogels want zij kondigen het nieuwe begin aan’’.
De dieren zijn meer communicatief dan anders en als je merkt dat je dier meer aandacht vraagt dan anders let eens op wat ze je willen vertellen.

Andere jaren stonden er koeien in de wei tegenover ons huis en dan hoorde ik ze loeien tot ’s avonds laat.
Het gaf een vertrouwd gevoel ‘’vast en zeker herkenning vanuit andere levens’’.
Dit jaar staan er schapen en lammetjes. En wat een vreugde is dat om ze te horen blaten. Dat is hun manier om te communiceren met elkaar.
En omdat ik gewend ben om naar ze te luisteren herken ik het meteen als ze onrustig zijn.

De boeren komen ze elke avond bij elkaar drijven en ze weten wanneer ze er zijn omdat hun gedrag dan anders wordt.
Meteen begint de hele kudde bijeen te lopen en beginnen ze gezamenlijk te mekkeren.
Dan weet ik dat er iets aan de gang is en ja hoor als ik dan uit het raam kijk dan zie ik dat de boeren er zijn en dat de schapen ze herkennen.
Dieren dom? Dacht het niet. Dieren hebben altijd aan onze zijde gestaan en dat doen ze nog steeds.

We moeten zorg dragen voor de dieren en liefdevol zijn, omdat ook zij ons nodig hebben om te groeien en te verwerken.
Ook al vallen de dieren onder een groepsziel toch zijn ze bezield en hebben wij ze nodig om met mekaar en naast elkaar ons karma af te wikkelen.

Ze geven ons zoveel liefde en plezier dat we er een beter mens van worden.
Dieren mensen hebben een groot hart voor de dieren en laten dat ook spreken.
Ik zeg, luister naar de dieren en ga leren om hun taal te verstaan . Dat geeft je nog meer vreugde en plezier in het samenzijn en je groeit hierdoor verder naar bewustzijn met je huisdier.

Wil je eens praten over je huisdier met iemand die gespecialiseerd is in dieren kijk dan eens welke consulent je daarbij kan helpen.

Hartegroet,
Elisa-Lis